27 september

27 september 1e wandeldag. Naar Takamatsu-Banto,  Ohenro pelgrimsroute

Een snelle Shinkansen brengt ons naar het Shikoku eiland tegenover Hiroshima en Okayama, daar stappen we over op een slome stoptrein die er anderhalf uur en dikke 30 stations over  doet om ons naar Banto te brengen. Landschappelijk is er dan veel veranderd. De grote moderne steden zijn verdwenen, het land ook, tijdelijk wel te  verstaan want we zitten boven zee in onze trein. Dan verschijnt nog eenmaal een grote stad met bedrijvige haven, Sakaide. Daarna volgen dorp na dorp, de stations worden allengs kleiner, minder mensen, minder drankautomaten en zelfs de stationschef houdt op met buigen als er een trein langs komt. Huizen vertonen roest, kapotte hekwerken en er komen stapels oud ijzer en afval in beeld. De mensen zien er ook anders uit, minder modieus om het zo maar te zeggen. Je raadt het al, we zitten volop in het japanse platteland. Om ca 12 uur verlaten we een klein stationnetje in Banto, zonnebrand en de keel  gesmeerd, dagrugzak op, kompas gecontroleerd en achter de bordjes aan. Bordjes die aangeven dat we op een pelgrimsroute n die langs 88 tempels gaat en die af te  leggen zijn in 45 dagen. Omdat wij maar 3,5 dag hebben doen wij er wat minder-:). Na 600 meter is het al raak, de eerste tempel en de eerste buslading japanners die zich als pelgrim uitgedost hebben. Een lang wit t-shirt (teishatsu in het japans), een ketting, een lint om en sommige hebben de traditionele rieten puntmuts op en een gesneden wandelstok. Bijna iedereen heeft een boekje in de hand. Niet de routewijzer maar een zangboek blijkt later als ze met z'n allen in een tempel bijeen staan of zitten en naar hun gids/begeleider luisteren en hem nazingen. Daarna met zijn allen weer de bus in. Wij volgen in ouderwetse Brabantse pelgrimskledij de route met korte broek, hemd met korte mouwen, petje op en sandalen aan, af en toe vegend met een doekje. Niet om naar de mensen  te zwaaien maar om het zweet weg te  vegen. Tis weer eens heet hoor en net als WIJ willen wandelen op het middaguur! Maar gelukkig staat er een windje en dan valt het nog mee. Zeker als de volgende tempel maar 1 km verderop staat. Gelukkig zijn de Japanners zo slim geweest om veel bomen om de tempel te zetten (of was t andersom?). In ieder geval, veel schaduw, wat drankautomaten en bankjes, wij gaan lunchen!Dan gaan we toch echt op weg en na zeker 3 km is er weer een tempel! We schieten een paar plaatjes, drinken wat thee, vergeten een geluksbriefje te lezen en zijn het er snel samen over eens, tempel 4 slaan w even over! Komt dat even goed uit, die ligt 2-3 km dwars op de route, in de bergen. Met de terugroute scheelt dat in totaal 5 km in de hete zon en zijn we een uur eerder bij onze minshuku. We lopen voornamelijk over verharde weg waar eigenlijk steeds huizen, huisjes, winkels langs staan. Het geeft het beeld van een langgerekte straat. Die er overigens verlaten uit ziet. Weinig autoverkeer, soms een fiets of brommer en een enkeling die de straat oversteekt. Tuinen met geknipte, gemodelleerde cypressen of confieren, het lijken wel japanse tuinen -;)! En er is steevast wel een vriendelijke knik van het hoofd en soms de vraag waar we vandaan komen? Oranda-jin des! We zijn Nederlanders! 
Dan tegen half vijf komt de herberg in zicht. Een oudere vrouw heet ons welkom, we eten om 6 uur zegt ze meteen en schiet naar boven, naar onze kamer. Gelukig met airco! Ze wijst douche en bad, dit keer geen grote uitvoering, neen een tobbe formaat van 80 x 80 cm en 60 cm diep. Net plek zat voor twee. Aziaten bedoel ik, geen Nederlanders-:). Dus om beurten douchen en schrobben en dan wegzakken in het hete bad, toch lekker hoor na zo'n wandeling ook al waren  het er maar tien kilometer of zo!
Dan eten, aan een normale tafel gelukkig en met een gasbrander en wok met bouillon en groenten, vis en vlees, rijst en wat fruit na. Het is meer dan voldoende en kunnen er mee vooruit tot morgen -;). Nog wat bier erbij om de  spoeling goed te houden. Een rondje uitdelen hoeft niet, we zijn de enige gasten....dat wordt een rustig avondje TV en lezen.