Colmar

Stuntelende vrachtwagenchauffeurs zijn er ook. Ooievaars! Stampen,stoempen en strompelen!

Baguette en Pinot in Riquewihr. Met in Kayserbergh de enige echte Albert de Zwitser. Met een Vrijheidsbeeld in Colmar.

Het wordt wederom een schitterende dag, volop zon en 18-22 graden met een beetje wind.

Na het gebruikelijke ochtendritueel stappen we om 11 uur op de fiets, richting noordoost om Riquewhir een bezoek te brengen, een pittorsk dorpje wat we op de heenreis al opzochten voor een camperstaanplaats maar die toen niet vonden. De kortste route is door de stad, maar we gaan liever buitenom, wat landelijker. Hopelijk kunnen onze stadsfietsen zonder batterij daar uit de voeten! Mijn fiets heeft slechts de tweede en vierde versnelling beschikbaar, De Brabantse Fietsenmaker in de Achtse barriere kon zo'n oude fiets niet goed repareren, zei hij letterlijk. Eens kijken of ik er mee toe kom in de heuvels! Met extra lucht in de banden gaan we frewwheelnd op pad. Google Maps helpt fietsers erg goed met het aangeven of de route vlak of steil is.Toch kan het wel wat beter, zie verderop. Zoals gebruikelijkzijn we nauwelijks onderweg of ik moet al weer stoppen. MArianne heeft een klutje ooievaars ontdekt! 100 meter verderop ,op een dijkje langs de rivier de ill.ze lijken wat te zonnen, beetje poetswerk doenof gewoon wat kletsen of poseren, wie weet? Mijn fietszadel promoveert tot statief en ik maak mijn eerste reportagetje.Uiteraard vanuit diverse hoeken dus dat is 4-5 keer af en opstappen ;-). Marianne kijkt alweer wat verder dan mijn neus en ziet her en der nog wat filmsbaar, alle begin duurt lang bij ons! Als we verder de velden doorkomen gaan we haaks naar links, naar de snelweg. We zien in de verte dat het smalle weggetje ingenomen wordt door een forse vrachtwagen met trailer. We stoppen om hem doorgang te geven, maar hij lijkt niet te willen. Hij steekt weer achteruit, dan 1-2 meter vooruit, halve meter terug,1 vooruit, 3 terug, 2 heen, WATWILDIEGOSERNOU!!?? Hij probeert in ieder geval niet over een stuk landerij van een boer te rijden, dat pleit voor hem. Moet hij misschien een kuil of landmijn omzeilen? Achter hem zien we een industrieterrein, net achter een tunnel die onder de snelweg loopt. Moet hij daarheen soms? We zijn het wachten beu, en indachtig de laatste workshop op het werk heb ik geen zin in om een Redder vanhet Slachtoffer te zijn, zeker niet als mijn Frans niet zo goed is dat ik een wanhopige chauffeur kan helpen. Als we toch naar hem toe fietsen,kijkt hij ons vanuit de hoge cabine vertwijfeld aan (Slachtoffer) en gooit de armen in de lucht. Misschien helpt als ik dat ook doe? Nee dus....Wij lopen in ieder geval met de fiets aan de hand over het stukje land waar hij niet overheen wil of durft en ik beloof (stilletjes) dat ik een kaarsje voor hem opsteekt. Kent iemand de beschermheilige van vrachtwagenschauffeur misschien? Is t Boedha soms, die heeft in ieder geval de buikomvang die bij veel chauffeurs past ;-)! We vervolgens onze route over gravelpaden en soms asfalt (van zeer dubieuze kwaliteit). Weer een veld met planten die met gele bloemen in bloei staan. Het lijkt kool, maar later vind ik dat het mosterdplanten zijn, wel logisch in een land vol Franse mosterd. Langzaamaan loopt de weg iets omhoog en passeren we twee kleine dorpjes en gaat het ineens steil omhoog. De eerste 25 meter waan ik me Hinault, Fignon en Zoetemlek tegelijkertijd, daarna word ik snel een Stapper. Het ontzag voor de huidige wielrenners in welke Tour dan ook stijgt met stip! Ik ben de tel al kwijt geraakt van alle wijnranken die we tegenkomen maar het zijn er tien honderd duizenden en triljoenenen druiven. Na het zoveelste klimmetje MOETEN we toch echt even wat druiven hebben, tegen de dorst zogezegd ;-). Ze smaken zoet,wel klein maar fijn! Tegen enen zijn we in Riquewihr, samen met die andere toeristen. De hoofdstraat staat vol vakwerkhuizen,het bekende beeld voor ons ondertussen. Op de begane grond is alles ingenomen door winkels met de bekende souveniers (ooievaartjes op theedoeken en zo) tot de wijnwinkels annex proeverijen en Swarovski winkels toe. Gelukkig zit er een ordinaire (frans voor gewoon) bakker/slager die vers belegd brood verkoopt, een dikke 50-60 cm lang, zie daar de beroemde Paine du Stock! Lekkere kaas en dikke laagjes ham erop, jam ham! We zetelen ons naast de dorpsbron, in het zonnetje en vullen de energie aan van onze eerste adembenemende bergetappe (17e categorie, tussen 50-100 meter stijgen). Sapje erbij, nu nog een kuitenmasseerder! We dwalen rond tot we geen vakwerk meer kunnen zien en realiseren dan dat we toch echt wel wat Elzas wijn mee moeten nemen. De eerste de beste cave die wijn buiten heeft staan, trekt onze aandacht en vooral de grote bakken met alle (steeltjes)resten van het druiven persen.Wat gaan ze daar nou mee doen vragen we ons af? Bermard Bronner, erkend vigneron antwoordt in vloeiend Frans en ik filter de essentie eruit; Industriele alcohol en kerosine voor vliegtuigen. Handig om te weten als je met de Slimste mens mee doet...Marianne mag 3 kilo extra mee de heuvels opzeulen.. Help me er aan herinneren dat ik ze op een ijsje trakteer deze vakantie ;-))!

We sturen op huis aan en belanden na een steile weg naar beneden in Kaysersberg. Je snapt ondertussen wel dat het hier Duits/Frans is of Frans /Duits, kijk maar eens op Wiki bij Elzas. Als door een ingeving lopen we de hoofdstraat nog even uit na een verdiend drankje op een terras en lopen we ineens het geboortehuis van Albert, de Zwitser tegen het lijf. Hier is hij bekend als Albert Schweitzer (destijds dus in Duitsland geboren). Ik ga afronden met waar ik gistren al aan referrede, het vrijheibeeld. NATUURLIJK staat er in Colmar ook een Vrijheidsbeeld, ergens op een toegangsweg door een industrieterrein op een rotonde. Een beetje uit de loop van de toeristen, maar voor ons lag het prima op onze terugweg!

We beindigen de dag smakelijk in een klein restaurantje dat meer met geiten dan koeien heeft en zichzelf La chevre qui rit noemt.

Morgen eens kijken of we iets van Erasmus kunnen vinden en hebben ze hier (Zwitserland) ook een 7 Eikenlaan? En hoe en waar vinden we Paul en Sophia?