China dag 22

Funfood maar niet voor iedereen. Panda kijken. Hoe ziet een chinese tandartsenpraktijk er uit?

We gingen gisteren nog laat wat eten, het hoefde niet veel te zijn  en het moest niet ver zijn. Wat te denken van de zaak naast ons hotel? Funfood geheten, we werden vriendelijke begroet,  en we konden op de kaart aankruisen wat we wilden hebben. Als er 18 man rondloopt voor 6+6+2 bewuste + 1bewusteloze klant, moet er vast een personeelslid zijn  die je kan helpen! Nr 1 bracht de Engelse menukaart. Nr 2 legde uit wat er niet was (heel gebruikelijk, maar volledigheid ontbrak merkten we even later), nr 3 kruiste het aan op de kaart, nr 4 bracht bestek, nr 5 bracht bier (Hoegaarden wit nog wel, alleen een beetje lauw),nr 6 schonk thee in. Pogingen om een sapje te bestellen mislukten op hilarische wijze. Telkens als Marianne iets aanwees op de kaart,  liep er iemand naar de keuken,  kwam terug en zei Mei You, (hebben we niet). Toen we alle keuzes op de kaart gehad hadden, stapten we over op de smoothie, die hadden ze gelukkig wel! De ober beval verder nog iets aan, iets met Dragon powder. Doe maar zei ik, ik laat me verrassen deze keer. Marianne koos voor een stukje pizza, en ik deed er ook een stuk pizza bij. De Dragon powder was een flinke kom soep met glasnoedels erin en wat groenten. Goed van smaak, fris en pittig/ gekruid. Glasnoedels met twee shopsticks pardon chopsticks, uit een kom vissen is een kunst kan ik je zeggen. Ik moet ook eerlijk gezegd bekennen dat we het er niet slecht afbrachten -;).  Goed geoefend de laatste weken! Maar goed, hoe de soep te drinken die overblijft als alle noedels eruit zijn? Er is geen lepel! Oh, zegt de ober, deze soep moet je ook helemaal niet drinken! Oohhhh.....
En die bewusteloze klant? Aan een tafel verderop ligt een vrouw bewegingsloos voorover, hoofd op een kussen, de rechterhand met een telefoon vast, tegen haar oor, nee eigenlijk meer bovenop haar hoofd. Maar ze beweegt niet, praat niet, ligt er voor pampus bij. Bezopen denken we tegelijkertijd. Niemand maakt er eigenlijk drukte om, sommige klanten kijken wel wat om als ze er langslopen maar ja, als de  bediening in de  winkels 's middags ook zo ligt,  vindt niemand dat vreemd. Tegen sluitingstijd wordt er echter toch wel opgetreden. Een ober port haar aan, ze komt 3 - 4 keer halfslachtig overeind, zakt weer terug, brabbelt nu wel wat in de  telefoon,  wordt dan onder jaar oksels overeind gehesen en even aan een andere tafel gezet. Haar tafel wordt schoongepoetst, inclusief de derrie onder de stoel waar de dame eerder op zat. Gezien de hoeveelheid tissues was het meer dan een gevallen tuinboontje. Ik denk dat het voor haar hier geen funfood is geworden!
We rondden de avond af met een goede beker koffie Americano en een stevige brownie,  mmhhh. Prima plekje op een terrasje en nog wat mensen kijken, goed idee! Dan brengt het getimmer van de vaklui aan de overkant Marinne op gedachten en gaat even kijken, aha, zilversmeden en oorbellen,  ik mag opeens mee gaan uitzoeken-;). Een keus maken stellen  wij uiteindelijk nog even uit, morgen nog een dag ( en  misschien een andere zilversmid met wat meer keus).

Goed, wat vandaag betreft stonden we om 7.30 uur klaar voor transfer naar het Panda Breed Centre. Om 8.15 uur stonden we voor de ingang, lekker rustig nog. Het centrum is gelegen in een groot bamboebos, deze grassoort kan wel 15 meter hoog worden! Onder de goed aangelegde paden is het dan ook niet erg licht. We laten het shuttlebusje voor wat het is en wandelen 10 minuten naar het eerste verblijf, er zijn er meerdere weten we via de plattegrond. We treffen het, pandabeer nr 1 zit op zijn dooie gemak op een bamboestellage midden in een veld van gebroken bamboestemgels van 30-40 cm lang en werkt deze met zijn poten naar zijn bek en vermaalt deze gestaag door. Af en toe 20 cm opschuiven en hij of zij eet weer door. Zijn terrein is met een gracht omgeven en er is in het midden een soort rotsomgeving gemaakt met doorgangen naar andere woongedeeltes. Zo te zien zijn die doorgangen afsluitbaar. Zie vervolg