China dag 19

Een prachtig park en we worden toegezongen.

Het had vannacht zo veel geregend dat er vanochtend niets meer over was -;)! Een blauwe hemel en een stralende zon was het resultaat. Ons hotel had geen eetzaal, dus mochten we zelf een ontbijt regelen. Daarvoor hadden we gisteren de winkels afgestruind voor brood (makkelijk) en beleg (niet makkelijk, zo  niet onmogelijk). Zelfs jam was er niet te  vinden. Uiteindelijk namen we genoegen met een soort luchtige cakejes met zoete vulling.  Maar het vulde niet echt. Marianne had een ingenieuze vruchtensap gemaakt, passievruchten ontleden en sap en pitten in een fles met water, hoe puurder kun je het hebben? Van onze tibetaanse maaltijd gisteren hadden we wat restjes meegenomen die we als lunch zouden gebruiken. Maar eerst naar de ingang van het park. Het is zondag en we waren gewaarschuwd voor de hordes bussen en talloze chinese toeristen. De tactiek,  volgens Lonely Planet, was om eerst de fanatieke gasten die als eerste binnen wilden zijn, voor te laten gaan en kort daarna binnen te komen, net voordat de hordes toeristen zouden binnenkomen. We hadden het niet beter kunnen timen, tien balies met nauwelijks een rij wachtenden, we konden zo een kaartje kopen. In de prijs inbegrepen is de prijs voor de parkbus. Dit is een shuttlebus die je van de ene plek naar de andere brengt,  erg makkelijk omdat het verste punt al gauw 30 km verderop ligt. Als we bij de bussen komen,  staan we echt even stil. TIENTALLEN shuttebussen op een rij!  Het gaat in optocht naar boven,  per bus 80 man/vrouw. Wachttijd? Nou ooit van gehoord vandaag, als de ene bus vol was, stonden er al 2-3 achter klaar. Echt wel goed georganiseerd!
Eerst even een kaartje gezocht met de Engelse namen van de meren en watervallen. Want er is wat te zien daar! Het sprookje wil dat een een goddelijke spiegel in gebroken werd en dat de scherven in deze valleien neervallen en nu nog als schitterende meren te zien zijn. Als we in de bus naar boven rijden zien we al prachtige bossen met ceders,  acers, berken en andere loofbomen . Je ziet verschillende soorten groen, van Doppelmayer kerk tot lichtgroen, zachtgeel tot klankbeeld,  oranje, bruin en vlammend rood, werkelijk prachtig! Als de bus de eerste keer langs zo'n helling rijdt, wordt er Ohh en  Ahh geroepen in de bus,  en dat zijn Wij niet! -;). We blijven maar zitten en merken dat we aan het eind van de oostroute afgezet worden, hier is Long lake e the Five coloured pond. Zoals gebruikelijk zijn hier ook de paden vervangen door vlonderplanken en uitstekend begaanbaar. We hebben een prachtige route bergafwaarts, met fraai weer en  genoeg bekijks onderweg. De vele dagjesmensen vervelen ons echt niet! De grote hordes bezorgen geen echte last, sterker nog, op een gegeven moment wandelen we van het ene meer naar het andere, ca 3 km verderop en ineens is er geen chinees meer te bekennen! Blijkbaar  is iets verder wandelen dan bus-meer-bus niet besteed aan deze mensen. Het is dan ook ineens een hele verademing, geen chinees voor of achter je te bekennen! Tegen de middag lunchen we en gaan we of wandelend of met de shuttlebus verder naar beneden. De traditie om op de foto te moeten met wildvreemden vandaag nog eens goed in praktijk gebracht. Ook kan ik zelfs nog wat Frans in praktijk brengen,  niet met een chinees weliswaar,  maar met een Belg die al jaren in China zaken doet en met een chinese gids op reis is. We sluiten deze dag in het park af met een fraaie brede en hoge waterval en bewaren de rest voor morgen. We leggen onze moeie voeten nog even te rusten en gaan daarna nog maar eens naar de Tibetaans voor een lekkere maaltijd. Na de rekening krijgen we een witte tibetaanse sjaal om en worden we even toegezongen door de ober, uiteraard in traditionele tibetaanse kledij. Hij vindt het eventjes wat raar, schiet in de lach als hij ons ziet kijken maar gaat daarna uit volle borst te keer, leuk hoor! Na het diner nog even inkopen doen voor morgen en bidden dat de regen morgen weer ophoudt!