China dag 8
Door: Frans van Eijk
Blijf op de hoogte en volg Frans
12 Oktober 2016 | China, Huangshan
De Gele Bergen worden nog geler, stijve knieën worden soepel, schilderachtig Huangshan wordt schilder-achtig Hongchun.
Een nadeel van een hotel op een berg is dat er weinig vertier is in de avond of je moet een feestavond treffen. Die troffen wij dus niet en na het avondeten kun je in ons hotel in een koude en ongezellige lobby gaan zitten of het gezellig maken op je kamer;). Wij kozen natuurlijk de twee avonden voor het laatste! De Chinese TV had een quizavond met Engelse ondertiteling en er was een zangwedstrijd in de vorm van de Voice. Hier moesten die kandidaten ook zingen maar droegen ze een masker. Was dat om vooroordelen met uiterlijk te vermijden? Ook hadden we tijd om de foto's op te schonen of te lezen.
Vanmorgen was er hetzelfde chinese buffet, weer smakelijk, echter een nadeel is dat de meeste gerechten lauw of koud zijn. Koud was het ook op de berg, en vooral nat! Het had al de hele nacht geregend, vrij normaal als je weet dat het daar 200 van de 365 dagen regent. Het was dan wel even de vraag bij mij of we wel zo wilden wandelen maar toen we klaar waren met het ontbijt was het nagenoeg droog en zagen we Huangshan oftwel in het Nederlands de Gele Bergen inderdaad steeds geler worden. Niet door verandering van licht maar door plastic! Als het regent komen er namelijk tientallen of honderden gele wegwerpregenjassen van geel plastic tevoorschijn uit de rugzakken van de chinese wandelaars daar. Dan wordt de stoet mensen een grote lange rij van gele jassen. Ja, zo worden de Gele Bergen steeds geler-;)! Toch wel een leuk gezicht om te zien. Soms een paarse of rode jas ertussen, die wil opvallen! We hebben die ochtend maar tijd voor een korte wandeling want we moeten vanmiddag al weer op weg naar de volgende bestemming. We doen eerst een koffie in een hotel verderop, dan terug via een zijpaadje, een steile klim naar boven die daarom ook erg rustig is. De grote meute trekt via het "makkelijke" pad verder. Boven aan hebben we wederom fraai uitzicht over de bergpieken met daartussen de flarden wolken, de moeite van de klim waard! De aanvankelijke stijve benen en knieën van Marianne werden snel soepeler, alleen worden ze weer stijf als ze wat langer stil zit. Nouja, als dat de enige last is van het vallen gisteren mag ze niet mopperen, en dat doet ze dan ook niet -;)).We proberen met een onschuldig gezicht met ons ticket van de kabelbaan op de heenweg naar beneden te komen, maar we worden vriendelijk maar beslist verzocht toch een enkeltje naar beneden te kopen, jammer-;). Aan de kassa slijt een chinese man mij zijn overtollig kaartje en kan ik dat zelfs iets goedkoper overnemen dan de officiële prijs, allebei blij-;). Dan in 20 minuten naar beneden en een ticket kopen voor de shuttlebus die ons naar het dorp moet brengen waar onze chauffeur ons op moet wachten. We zijn ruim op tijd, hebben nog tijd voor een lunch en zien klokslag op tijd onze chauffeur op de parkeerplaats staan. Vervolgens halen we onze bagage op en vertrekken richting Hongchun. Zie volgend verslag voor vervolg
Een nadeel van een hotel op een berg is dat er weinig vertier is in de avond of je moet een feestavond treffen. Die troffen wij dus niet en na het avondeten kun je in ons hotel in een koude en ongezellige lobby gaan zitten of het gezellig maken op je kamer;). Wij kozen natuurlijk de twee avonden voor het laatste! De Chinese TV had een quizavond met Engelse ondertiteling en er was een zangwedstrijd in de vorm van de Voice. Hier moesten die kandidaten ook zingen maar droegen ze een masker. Was dat om vooroordelen met uiterlijk te vermijden? Ook hadden we tijd om de foto's op te schonen of te lezen.
Vanmorgen was er hetzelfde chinese buffet, weer smakelijk, echter een nadeel is dat de meeste gerechten lauw of koud zijn. Koud was het ook op de berg, en vooral nat! Het had al de hele nacht geregend, vrij normaal als je weet dat het daar 200 van de 365 dagen regent. Het was dan wel even de vraag bij mij of we wel zo wilden wandelen maar toen we klaar waren met het ontbijt was het nagenoeg droog en zagen we Huangshan oftwel in het Nederlands de Gele Bergen inderdaad steeds geler worden. Niet door verandering van licht maar door plastic! Als het regent komen er namelijk tientallen of honderden gele wegwerpregenjassen van geel plastic tevoorschijn uit de rugzakken van de chinese wandelaars daar. Dan wordt de stoet mensen een grote lange rij van gele jassen. Ja, zo worden de Gele Bergen steeds geler-;)! Toch wel een leuk gezicht om te zien. Soms een paarse of rode jas ertussen, die wil opvallen! We hebben die ochtend maar tijd voor een korte wandeling want we moeten vanmiddag al weer op weg naar de volgende bestemming. We doen eerst een koffie in een hotel verderop, dan terug via een zijpaadje, een steile klim naar boven die daarom ook erg rustig is. De grote meute trekt via het "makkelijke" pad verder. Boven aan hebben we wederom fraai uitzicht over de bergpieken met daartussen de flarden wolken, de moeite van de klim waard! De aanvankelijke stijve benen en knieën van Marianne werden snel soepeler, alleen worden ze weer stijf als ze wat langer stil zit. Nouja, als dat de enige last is van het vallen gisteren mag ze niet mopperen, en dat doet ze dan ook niet -;)).We proberen met een onschuldig gezicht met ons ticket van de kabelbaan op de heenweg naar beneden te komen, maar we worden vriendelijk maar beslist verzocht toch een enkeltje naar beneden te kopen, jammer-;). Aan de kassa slijt een chinese man mij zijn overtollig kaartje en kan ik dat zelfs iets goedkoper overnemen dan de officiële prijs, allebei blij-;). Dan in 20 minuten naar beneden en een ticket kopen voor de shuttlebus die ons naar het dorp moet brengen waar onze chauffeur ons op moet wachten. We zijn ruim op tijd, hebben nog tijd voor een lunch en zien klokslag op tijd onze chauffeur op de parkeerplaats staan. Vervolgens halen we onze bagage op en vertrekken richting Hongchun. Zie volgend verslag voor vervolg
-
13 Oktober 2016 - 09:37
Marianne:
Frans, je mooie gele jas uit Hamburg gedragen, zodat je opgaat in de menigte? -
16 Oktober 2016 - 16:54
Frans En Marianne:
Ha Marianne, kleur is bijna goed -;), jas is knaloranje. Maar ik had n knalgroene jas aan, die kwam in de buurt!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
