China dag 2 vervolg

Ik zie iets over een waterval, daar ook maar eens kijken. Een fraai gebouw komt in het oog, met een  grote poster ervoor met Shan Shui Within. Shui (spreek uit swjei) is Chinees voor water heb ik geleerd en waarom geen waterval IN een gebouw? This is China, toch? Toch mis, ook hier een tentoonstelling maar dan over bergen en water, want Shan is Chinees voor bergen herinner ik me nu. Lastig om uit te leggen wat er te zien was, maar veel touw en knoopwerk, fraaie doeken aan muren, ook 3d dingen van schelpen en chinese karakters. Geen druppel water! De fotoos zullen het later duidelijk maken of Google zelf even op Shan Shui Within review in Shanghai-:).
De echte berg achter het gebouw heeft een waterval maar iemand heeft de kraan dichtgedraaid en staat nu droog -:((.  We hebben even genoeg gelopen, we doen een hop on-hop off bus die je door de stad rondrijdt langs de interessantste dingen. We willen naar een fraaie tuin nabij een Chinees tempelcomplex. Het complex is Chinees en de winkels erin ook, maar de enige tempel is hier toch die van Zakendoen en Toeristenuitmelken. Wat een drukte weer! We offeren een paar yuan aan de Regengod,  want het begint te druppelen. Blijkbaar genoeg geofferd want het duurt niet lang -:)). We  gaan  weer de polka doen, nu met zij  allen achter elkaar over een slingerende brug. Blijkbaar een brug die iedereen gedaan met hebben, er staat zelfs politie op om iedereen maar door te sturen zodat er geen opstopping plaats vind. Even later zien we de Tuin, gesloten helaas! Te druk en ze laten maar een bepaald aantal mensen toe. Dat geldt niet voor de oude wijk een stukje verder op. Er zijn nog wijken die niet ten prooi zijn gevallen aan de groeiende honger naar woonruimte. Wijken met smalle staten,  lage houten huizen, kamertjes waar een familie van vier woont en er een bedrijfje runt, electriciteitsdraden zoveel dat het een bos lijkt, rochelende vrouwen, vuil op straat, slapende hond bij een tafel met   stukken vlees, bot, vel en wat niet meer. Ik kan me niet voorstellen dat het tafelblad van 5 cm dik een heuse koeling in zich heeft dus dat vlees zal goed doorbakken moeten worden! Ligt dat straks wellicht op ons bord in het restaurant verderop? Hoop van niet -;).
Met de bus rijden we een bijna compleet rondje en komen bijna terug bij het tempelcomplex, daar is een bekende eetstraat zegt onze reisgids.  Marianne wil naar Grandmother. We mogen even wachten in de hal, krijgen een ticket met nummer en mogen een kwartiertje later aan tafel. Gezellig op zijn chinees, dus aan een ronde tafel, tesamen met 6 andere onbekenden, lekker efficient! Twee Zwitserse,  een autochtoon  stel,  twee meisjes van 11? 15? 21? 25? leeftijd kan ik niet schatten. Nouja, elf zijn ze niet maar wat dan wel, wie het weten mag het zeggen. Dan wij twee nog. De kaart heeft ook uitleg in Engels en in plaatjes. Dat kan niet mis denk je. Wij denken van wel, we zien dat tenminste bij de buurvrouwen. Allen hebben hun bestelde smakelijke schotel zo goed als op, tot er voor hen een enorme soepterrine wordt gebracht, vol met groenten, vlees en rode pepers erin! Dat hadden ze niet verwacht! Spontaan worden we uitgenodigd  om vooral mee te eten uit de pot -;). Gelukkig mag je de pepers laten liggen legt men ons uit. En beter nog, het smaakt erg goed! We sluiten deze dag en avond af met een lekker ijsje,  een beetje saai ten opzichte van gisteren misschien, maar wie weet wat morgen ons brengt!? Wordt het een tunnelvisie, uit de hoogte doen of gaan we voetgangers omver fietsen?