Reykholar

20 juni isafjordur naar reykholar, ca 240 km. Vandaag vogels, veel -verschillende vogels!

Na weer een onnavolgbaar ontbijt eerst benzine getankt en de auto weer gewassen. Dat doen we hier meer dan thuis -;)! Dan naar de Bonus, de plaatselijke Aldi of zo. Ze kennen hier trouwens ook het Euroshopper merk, grappig! Na ca 20 minuten bereiken we het plaatsje Sudavik, ca 20 huizen of zo, maar wel met een uniek poolvos-centrum. De poolvos is het enige inheemse zoogdier op IJsland en er is een beschermingsprogramma opgezet om hem te beschermen tegen jagers. Die zijn bang dat de vos hun levende have verorbert. Er zijn nu weer genoeg vossen gelukkig. Zoveel dat er weer op ze gejaagd wordt -;((. We laten ons even rondleiden door een jongedame en kijken daarna zelf even rond langs de opgezette dieren en lezen her en der wat over voeding, voortplanting, research en dergelijke. Het is volgens ons een goed opgezet centrum en weer wat wijzer vervolgen we de route naar Reykhollar, ca 240 km verderop. Het schiet echter niet op, ik zie om de haverklap (al eens haver horen klappen? Ik niet!) vogels die ik nog niet eerder gezien de afgelopen week, het lijkt wel of we in en andere streek komen! Het begint met een ijsduiker, dan de harlekijneend (m/v), grauwe gans, en eindigt deze dag met graspieper, kuifduiker, roodkeelduiker, regenwulp en aalscholver. En ondertussen zien we ook nog zeehonden! En ja, voor elke vogel die we niet kennen stoppen we natuurlijk even. De verrekijker is deze vakantie onmisbaar en ik voel me na en week bijna naakt als ik de kijker niet om heb! Rond twee uur passeren we een oud boerderijtje uit begin 1800, wat nog gerund wordt door een familie en in originele staat is. Zwart hout van buiten met en grasen dak en gestapelde leistenen muren die om het huis liggen. We leggen even aan, niet voor niets want er is koffie en er zijn wafels met slagroom en bessen en rabarberjam. Op dat moment net iets aantrekkelijker dan een paar boterhammen -;), die bewaren we dan maar voor morgen! Het interieur is lekker kneuterig, planken vloeren, lichtmosgroene wanden met oude foto's, een spinnewiel, oud kastje met oude boeken, gehaakte gordijntjes, borduursels en allerlei prullaria te over en natuurlijke kleine houten tafels met stoelen en knopspijlen uit de draaibank. Het plafond begint erg snel, dus hoofd naar beneden! Met vier kamertjes erg klein voor -zeggen ze in de brochure- 20 mensen! Is half drie, vijf uur na vertrek en we hebben pas 80 km afgelegd! Marianne neemt het stuur over, misschien gaan we dan sneller?! We volgen de lussen om de fjorden en merken op dat het weer ons niet echt tegenzit. Nog steeds behoorlijk bewolkt maar nauwelijks wind dus het water in de fjorden is bijna zo vlak als een spiegel. En af en toe komt de zon schuchter te voorschijn, zou die het winnen op het eind van de dag? Ons plan om n bepaalde weg te volgen strandt helaas omdat deze afgesloten is, er ligt nog te veel sneeuw. We moeten een stukkie om en doorkruisen een kleine hoogvlakte die ook nog vol sneeuw ligt. Er zijn aardig wat woeste stroompjes en riviertjes waar het smeltwater door heen stroomt, hier is de winter nog aanwezig! Onze autonavigatie heb ik denk ik verkeerd geprogrammeerd want 25 km voor aankomst vindt de navigatiestem dat we er zijn! Dan maar even op de GSM van de smartphone verder, daar kon ik de GPS coordinaten makkelijk invullen. Dan komt t allemaal goed en zijn we toch op een redelijke tijd in het hotel, zo tegen half zes. We hebben hier een houten hutje buiten het hotel en hebben mooi uitzicht op een klein meertje waar we al snel wat eerder beschreven vogels spotten. Ze zijn behoorlijk onrustig als we aankomen dus we maken het rondje om het meer niet af, ze zitten vast her en der te broeden dus kunnen we ze beter met rust laten. Van de receptionist hadden we begrepen dat er die avond een grote club mensen zou komen voor een reünie, dus als we wat later konden komen voor het diner, dan zou de service zeker goed zijn! Een goede tip! Als we rond half negen aankloppen, zit er inderdaad een groep van ca 50-60 mensen te luisteren naar een spreker. Van luisteren komt zingen, komt applaus en verdraaid, weer een accordeon! Maar deze keer is het stukken beter spel dan van onze italianenchauffeur een paar dagen geleden! (We hebben de groene bus gisteren trouwens opnieuw gezien, alleen was die leeg deze keer, zouden ze al naar huis zijn-;))?). Van goed accordeon spel komt dansen, nog meer accordeon en applaus tot we het wel geloven, die gaan de hele avond door! In IJsland wordt denk ik deze hele macht doorgefeest, want het is morgen de langste dag, de zomerwende en dat wordt daar-volgens de brochures-gevierd. in Reykjavik is er al een groot openluchtconcert, een soort Artic Pop in plaats van Graspop, waar 10.000 bezoekers verwacht worden, dat is geloof ik 1/8 van de gehele bevolking!
We gaan nog wat lezen bij onze hut en hopen dat de hond op de camping zijn kop houdt! Sinds zijn baasjes weg zijn, ligt-ie de hele tijd te blaffen. Ik kon trouwens vroeger goed mikken.......ik heb in Indonesië eens midden in de nacht in het pikkedonker een hond het zwijgen opgelegd met één rake worp. En nee! het was geen definitief zwijgen !! Vogel van de dag!? Dat is moeilijk kiezen, maar ik denk de harlekijneend, die komt ook in IJsland niet veel voor dus een geluk dat we die zagen!