26 september Seogwipo

26 september Jeju eiland.
Zuidelijker in zuid Korea kan niet meer, Hendrik Hamel verstopt zich weer, verleidt de McDonalds ons wel of niet?

We willen wat wandelen langs de kust, en nog het replica schip zien Hendrik Hamel. We pakken de bus naar zuid en komen na een uurtje aan in Soewipo, de tweede stad van Jeju en met 100.000 inwoners nog flink groot. We zakken vanaf het busstation af naar de kust en proberen de VVV te vinden, want we zagen op een internetpagina dat hier een replica schip zou moeten liggen. Het was mooi wandelen langs de boulevard, met plankieren wandelpaden en leuningen en lekker in de schaduw, door parken met echt heeeeeel veel fitnessapparatuur - voor buiten wel te verstaan, mar hoe we ons ook wenden of keerden, de VVV vonden we niet.
Dan maar een taxi aanschieten was het idee. De communicatie ging niet vlekkeloos en er was pas begrip toen ik hem het krabbeltje van de dame uit Yeosu liet zien. Maar dat was volgens ons wel 20-30 km verderop naar het westen, dat zou toch niet waar zijn? Wel waar dus! De taxi reed er strak op aan en ineens hadden we het toch echt gevonden! Een flinke parking, aardige drukte alom en diverse standjes met de lokale beroemdheid, de tangerine. Ons engels was nou ook weer niet zo goed dat we wisten wat dat was, maar een vraag aan een fruitstalletje was genoeg, het is de mandarijn! Aha, dat verklaarde al die geschenkdozen met madarijnenproducten en flesjes vers mandarijnen sap. Om de hoek lag een toch wel bijna levensgroot replica schip, trappetje op en er was een heel aardige tentoonstelling met duidelijke uitleg in vitrines en als je aan het scheepsroer draaide begon er een filmpje te spelen met uitleg. Op twee plekken hadden ze een interieurtje nagebouwd met levensgrote popen en wilde baarden. Het geheel trok ook aardig bekijks van de Koreanen, ook buiten nog. Daar stond een bankje met een levensgrote pop er opgezeten die Hendrik Hamel moest voorstellen. Onnodig om te zeggen dat er zelfs koreaanse dames waren die bij hem op schoot kropen en zo op de foto wilde? Van het standbeeld 20 meter verderop kon ik me dat beter voorstellen, daar was onze Guus Hiddink vereeuwigd en een bord erbij zei dat hij nog steeds "honger" had. Dat hadden wij ook, maar in het eet-annex souvenirwinkeltje erboven, -dat barstensvol hollandse prullaria stond, inclusief Hollandse kledij om je in te laten fotograferen-, was de telefoonverbinding kapot en konden we de door ons gewenste hamburger nou even niet betalen met onze Visa kaart, en harde valuta hadden we nog maar weinig. Nouja,dan maar geen hamburger,dan maar terugvallen op het noodscenario, naar de supermarkt. Daar staan kartonnen bakjes met een behoorlijke hoeveelheid noodles, en een paar zakjes met daarin gedroogde groenten en vleesreepjes. Kost n stuiver en vult behoorlijk,je moet er wel eerst kokend water bij voegen, maar dat krijg je er gratis bij, in de koreaanse winkel staat bijna altijd een tap met heet en koud water. Goed, Hamel kunnen we eindelijk afstrepen en na nog wat handjes schudden van Koreanen die het maar leuk vonden dat we er waren, de bus terug naar Jeju gezocht. Dat was gelukkig niet moeilijk en waren we tegen vijven weer terug. Om toch nog wat meters te maken, liepen we vervolgens naar de kust, naar een winkel voor een SD kaartje. Een paar dagen geleden namelijk was ik helaas mijn etuitje met SD kaartjes en een batterij voor de videocamera kwijt geraakt. Navraag bij enkele guesthouses leverde niets op en moet ik helaas een kaartje met videomateriaal als verloren beschouwen -:((. De kust lag toch nog een dik half uur wandelen verderop, maar ik vond n electronicazaak die er een voor me had, ik kan weer filmen! Tot troost? vonden we verderop ook nog n McDonalds, zouden we? Jaaa! Een keer geen rijst -;)))
We gunden ons ook nog een taxi terug naar het guesthouse en leerden de chauffeur nog Tot ziens zeggen in het Nederlands, doen wij het in het Koreaans, Annyeong-hi gyeseyo!
Morgen gaan we weer naar het vasteland en gaan naar een openluchtmuseum met oude gebouwen.