25 september Jeju

25 september Jeju eiland.
Is het Trick park n truc park? Kletste zelden n tourleader ons zoveel oren van de kop en duiken de oudjes nog best. Zijn we blij dat de lava gestold is.

Een tour boeken betekent soms n busje met 4-8-20 personen. Vandaag waren het er een 30-40, alleen al voor onze bus. Het aantal bussen onderweg was nog n factor 10 of zo, en dan is het nog geen hoogseizoen! Op de planning stond en bezoek aan het Trick Park, een parkje en een aantal zalen warin optisch trucjes verwerkt waren. Bv dat er afgrond op de vloer geschilderd is, met een balk die er over heen geschilderd is en als je daar dan op staat, lijkt het net of je tig meter boven de afgrond balanceert. Of als je bij een schilderij van links naar rechts kijkt, lijken de bene van de dame kort en dik, kijk je van rechts naar links, dan lijken ze dun en lang. Ik stond dus rechts -;). Buiten waren er wat beelden van zebra's, giraffe's en apen maar wat daar de trick was weet ik niet, misschien was het een truck om ons door de shop te leiden? Verder met de bus, gevuld met toeristen van allerlei nationaliteiten. Onze tourleader wilde ons beslist laten weten wat hij allemaal wist, wat hij zeker zou aanbevelen, waar we zeker moesten shoppen voor goede spullen, waar we lokaal eten konden eten, of niet. Dat alles in de samenvatting, daarna nadat we telkens weer instapten, dan nog n keer herhalen, pff, vermoeiend! Op het laatst had ik de neiging te roepen dat we genoeg informatie hadden, maar als ik ook mijn ogen dicht zou doen, dan kon hij alleen nog maar voor de chauffeur spreken, hij zou het dan toch wel door hebben? Arme chauffeur, ik hoop dat mag rouleren! Een van de bijzondere dingen van het eiland is dat er nog een kleine kolonie.... pardon, groep oude dames is die nog naar oesters, inktvissen en zeekomkommers duiken, wel een wetsuit aan, een van dik rubber dat nogal ruim zit. Da's jammer, een strak wetsuit zou ze denk ik zeker flatteren. Waar we naar gaan kijken is een show. 4-5 dames ploeteren en plonzen wat in het rond in een kleine baai, omringd door tientallen toeristen met camera's, duiken naar beneden en komen met wat zeefruit naar boven, dat a la minute op het strandje in een standje wordt verkocht en ter plekke wordt verorberd. Of de maaltijd nog leeft als die met de stokjes naar de mond wordt gebracht weet ik niet, maar feit is wel dat er koreanen zijn die inktvis (en misschien andere dingen) levend naar binnenwerken! Wij werken ons alleen maar naar boven, een grote klif op om een mooi uitzicht te hebben. Dat bestaat de eerste 15 minuten alleen uit hakken, zolen en kuiten, iedereen in een rijtje de steile trappen op en puffen en zweten! En dat komt ook door de zon die vandaag weer volop schijnt! Bovenaan is het erg druk, en zoemt de lucht bijna van alle bits en megabytes voor de talloze foto's die gemaakt worden. Enerzijds kijken we in een oude krater, anderzijds overzien we de kleine baai, met er omheen nog andere baaien en veel bebouwing en parkeerplaatsen. Even later worden we een restaurant binnen geloodst en zitten we in lange rijen uit een braadschotel te prikken met de bekenden bijgerechten. Tsja, risico van een dagtour!
We gaan naar een andere bijzonderheid van het eiland, de lava gangen. Het eiland is van oorsprong vulkanisch, dat is aan de grond en rotsen goed merken. Moeder natuur heeft hier drie enorm lange gangenstelsels achtergelaten waardoor vroeger de lava stroomde. De lava is gestold, de gangen zijn nu open en zo ruim dat er grote groepen toeristen doorheen kunnen wandelen. De gangen zijn makkelijk 10-15 breed en soms wel 25 meter hoog. Het is er koel, bijna koud met 11 graden, nat van doorsijpelend water, maar de bodem is erg vlak en goed begaanbaar, bij een sfeervol gedimd licht. We wandelen er een kilometer naar binnen en dan weer terug, de rest van de gangen is afgesloten om verdere schade door toerisme te voorkomen. In totaal zijn de gangen 7,6 kilometer lang. We hoeven dan niet meer lang naar onze gids te luisteren want tegen die tijd zijn we weer bijna terug in de stad, een uurtje rijden nog maar. In de stad laten we ons op een druk kruispunt afzetten, daar waar veel restaurants en winkels zijn. Met de buik vol wandelen we nog maar eens en stukje, naar ons guesthouse. Daar een drankje doen en een plan voor morgen maken op dit eiland.