23 september Busan

23 september.

We hadden toch n redelijke nachtrust ondanks de harde vloer. Het ontbijt met rijst en groenten begint te wennen. Het dorp waar we sliepen heeft nog n traditionele bouw van ca 1300 en is gebouwd als een fort, compleet met grachten en wallen en vier toegangspoorten. Een van de weinige complete dorpen in Korea die ook door Koreanen druk bezocht werden. Dat merkten we tijdens onze rondwandeling over de wallen en door de kleine straatjes goed. Vele felrode bussen met 50-60 personen stroomden het dorp in. Opmerkelijk genoeg hadden de vriendelijke Naganeuseong- anen hun dorp nagenoeg verschoond kunnen houden van allerlei commerciële winkels met toeristenprullaria. Slechts twee winkels zagen we, en een ervan met veel porseleinen werk. Porselein maken beheersen ze wel in Korea, er staan vaak kunstzinnige stukken in de betere winkels. We namen afscheid van onze pensionhoudster en konden om elf uur met de bus mee naar Suncheon. Daar een overstap op de trein naar Busan. We verwachtten dat er een directe trein naar deze tweede stad van Zuid Korea zou gaan, maar dat bleek een verkeerde aanname. We moesten eerst naar een station 10-20 km noordelijker en dan terug reizen naar Busan. Het ritje startte om 12.40 en we kwamen op het overstapstation aan om 16.30 uur. De lokettiste attendeerde er ons nog op dat ze alleen staanplaatsen had. Zouden ze wagons hebben zonder stoelen of bedoelde ze dat er geen te reserveren stoelen meer zijn? We zien wel. Bij het instappen zagen we een normale wagon met stoelen en het is er leeg. Voorlopig kunnen we dus zitten. Een half uurtje op weg, komt de conducteur naar ons toe en adviseert ons om niet in het eerder genoemde station uit te stappen maar in Gupo, om 16.12 uur, omdat de overstap naar Busan daar veel korter is, dat is wel heel attent van hem!

Ik heb nu wel even tijd om een standaard ontbijt, middag- of avondmaaltijd te beschrijven, de bibimbap oftewel een rijsttafel. Er is een grote schaal per persoon en er komen ca 10 kleinere bijgerechten in kleinere schaaltjes bij, allen koud maar wel bereid, gekookt of nog meer van die moeilijke keukentermen --;). In de grote schaal vind je ook weer 4- 5 bereide groenten en vaak een gebakken ei. De groenten in de schaal en bijgerechten variëren per plaats, ik zal er eens een paar beschrijven; Wat groene steeltjes met blad er aan, smaak: groente! Schijven met ronde gaatjes erin, dat zijn schijfjes van de lotusvrucht, zien er vaak bruin uit; smaakt naar lotus! Uien, dat spreekt voor zichzelf, maar wel zoet en niet pittig. Zwarte slierten; spaghetti maar dan zwart dus. Stukjes witte kool met sambal er op, kimchi geheten. Zeer populair en als je deze met smaak weet te eten, zonder dat de vlammen er bij je uitslaan, gaan de duimen en de mondhoeken van de Koreanen omhoog! Soms is er broccoli, of paddestoelen. Het geheel wordt ook altijd begeleid met rijst, witte of bruinige, ook weer koud. En toch nog iets warms, een schaal met een soort bouillon en stukken tofu er in, van die witte blokjes die slap aanvoelen en je doorslikt zonder dat je er iets van voelt. Ohja, overal wordt er water bij gedronken en je ziet nauwelijks dat de mensen er bier of iets anders bij drinken. Ook in dit land wordt veel met stokjes gegeten, meestal metalen die hergebruikt kunnen worden. We hebben overigens liever houten stokjes, die vinden wij makkelijker te hanteren dan de gladde metalen stokjes. Wel, op het platteland is dit dus het standaard maal bij je ontbijtje -;). En als je het lekker vindt doe je dat 's middags en 'avonds weer!

Het landschap is erg groen, lage tot middelhoge heuvels en bergen, met een grillige kust waar vele duizenden eilanden aan liggen. Het wegennet varieert van paden, tot plattelandswegen, twee en vierbaanswegen. Het verkeer is niet bijzonder druk te noemen, tenzij in Seoul of Busan. Het autopark ziet er goed en modern uit, nauwelijks slecht onderhouden of roestbakken. Westeuropese wagens zijn echter zeldzaam. Ook relatief weinig scooters of fietsers. Langs de wegen, in de lagere gedeelten wordt veel rijst verbouwd, vaak in terrassen. Ook zijn er duizenden kassen voor groenten of fruitverbouw. Het fruitaanbod is groot en gevarieerd, alleen zien we weinig bananen. In en rondom dopren en steden is er veel kleine industrie en zie je veel kantoren. Allen bij Yeosu zagen we in de verte zware industrie en havenwerken. Qua treinen is er ook geen zorg voor een oude boemeltrein. Zoals al eerder gezegd, er zijn van die snelle treinen die tegen de 300 km halen.

Het landschap - we rijden inmiddels nog steeds naar het oosten- wordt plots kleurig met grote bossen witte en rose bloemen van ca. 1 meter hoog, het zijn Cosmos bloemen. Ze zijn in zo'n grote getale dat er drommen mensen op af komen en het is een drukte van jewelste langs het spoor. Iedereen is met camera's in de weer en het is echt een dagje uit, ook voor de peuters, zo'n 4-5 jaar oud. Onder begeleiding van de juffen komen ze bij het station hand in hand de trein in, zelfde uniform, zelfde rugzakje, het is alsof we overvallen worden door mensenkluwen, de coupe is ineens barstensvol, dag rustmomentje -;))! De kids zijn blijkbaar bekaf en als een nest poesjes liggen ze even later te slapen. De dame naast mij met haar dochter zijn echter nog klaarwakker en we hebben een kort praatje. De kleine Kim-su-do krijgt van Marianne een prentje en een ansichtkaart van Eindhoven. De jonge vrouw verrast me als ze Eindhoven perfect associeert met voetbal! We komen iets later in Gupo aan en gaan een ticket kopen om naar Busan te gaan. De loketistte print twee tickets als Marianne een helder moment krijgt en checkt met onze voucher of we op het bedoelde station uit komen!? Nonono, wuift de loketistte verschrikt, not possible!! Oh, wat nu? Ticket cancellen vraag ik? Ok, ok, zegt de dame, maar " you have to take metro or bus!" Er is een metrostation aan de overkant, dus we proberen die maar. Enorm groot ding, maar nauwelijks volk te bekennen. We schieten een informatiebalie binnen en een mannetje spelt ons perfect uit wat we moeten doen, helpt met tickets printen (want dat is hier weer anders dan in Seoul) en wijst ons de weg naar het perron, prima geregeld! Een wachtende Koreaan is nieuwsgierig en begint driftig te gebaren dat we verkeerd zijn, maar blijkbaar valt zijn gedrag een andere Koreaan op, die zich er ook mee bemoeit en al snel ziet dat wij wel goed zijn en dirigeert die andere gedecideerd weg. Misschien iets te veel gedronken? We stappen in, een volle metro, want het is intussen de avondspits geworden. We kunnen de stations goed aftellen, daar hebben ze een uitstekend digitaal bordsysteem voor. We moeten nog een keer overstappen en belanden dan tegen zessen in Busan, beter gezegd in Hanueadae, een chicke kantorenwijk met vele westers bekende zaken en zakelijk verkeer. We slepen onze koffers mee, de resterende 500 meter die dag en komen in een gezapig regentje aan bij ons hotel, vlakbij het strand. Dat gaan we morgen even verkennen ! Na het inchecken en douchen, doen we een noodlesoup in een lokale tent en besluiten we deze transportdag in een chick, maar vrij lege restaurant met de welluidende naam Marianne-;). We zitten tegenover een grote Audi en Mini showroom en zien nog even dat de baas hier betekenis heeft. Als hij wegrijdt in zijn auto staan er een paar medewerkers als knipmessen te buigen totdat hij uit zicht is.
Morgenmiddag vliegen we naar Jeju-eiland, dus we hebben de ochtend om Busan nader te verkennen. Het weer in Jeju? Half bewolkt, zon en geen regen, 23-25 graden, dus dat is niet verkeerd.