25 september

25 september
Programma van vandaag is als volgt
Lagunda onda
Lagunda charkota (vos)
Laguna hedionda
Laguna cańapa

Volcano ollague
Salar chiguana
Comunidad de san juan
Puerto chuvica hotel de sal

Weer slecht geslapen, we komen regelmatig adem te kort, dus je wordt hijgend wakker en moet een paar keer diep doorademen. Ook weer flinke hoofdpijn door verkrampte sspieren in nek en hoofd. De keelpijn wordt bij mij nog niet beter en tel daarbij op dat ik steeds ruzie heb met de dekens die van mijn zijden binnenslaaapzak afglijden, dan weet je dat je blij bent als je mag opstaan. Dan zorgt een half uurtje snotteren, kuchen, hoesten, rekken en strekken er voor dat de systemen weer zijn reset. We ontbijten in snel tempo, een slok sojamelk hier, een slok thee daar, een paar happen van een pannenkoek met jam en een banaan, dat schiet op. Bagage afgeven en instappen en gaan we ons plan afwerken.
In de auto wordt het gesprek hervat over een goede gezondheid en vullen we onze eerdere adviezen aan met de aanbevolen hoeveelheden alcohol per dag, het aantal calorieën en beseft Elvis dat zijn buikje ook wat te groot is. Mabel lacht zich een deuk, zelf is ze maar een klein frele meisje, we denken ca 25 jaar. Elvis is wat ouder, 30-35 jaar. De aanbevolen hoeveelheid alcohol wordt overigens bedenkelijk aangehoord.....

Laguna Onda dankt zijn naam aan een oud Inca wapen, een touw met ballen er aan en we doen ons best om de relatie te zien met het meer maar sorry dat lukt ons niet. Blijft toch een mooi meer! Ook de overige meren zijn prachtig, met majestueuze bergen op de achtergrond, vaak besneeuwd, meestal voorzien van flamingo's, steltlopers, meeuwen etc.Bij Laguna Hedionda staan we wat langer stil en lopen we een stukje langs het meer, het stikt hier van de flamingo's. Hier waren we 7 jaren geleden ook, er was toen niets dan natuur en een sporadische jeep. Nu rijden de jeeps af en aan, staat er zowaar een hotel! Met internet en WiFi !!! en bankjes om het meer en een soortement afrastering van met zand/zout gevulde flessen om de toeristen op afstand te houden van de flamingo's. Deze dieren zijn hier permanent, in tegenstelling tot bij de andere meren, daar trekken de vogels weer weg. Hier niet, omdat dit meer niet bevriest, das wel handig voor die beesten natuurlijk. Bij een van de meren is ook al een aan mensen gewende vos aanwezig, deze weet dat er gidsen zijn die hem/ haar wat brood of zo toegooien. Dus op 5 meter afstand staan je dan oog in oog met de zorro andinos. We zagen deze beesten overigens ook 7 jaar geleden al (en zij ons?). We zetten m nog maar eens op de foto.....We crossen soms letterlijk verder en nemen steile hellingen met smalle paden, we bedenken dat Elvis is doet om een kortere afstand af te leggen want wat verder weg kijkend zie je jeeps over de vlaktes rijden en die komen toch ook op dezelfde bestemming aan.
De lunch (kip met gevulde rijst en verse groenten en zoete aardappeltjes) werken we smullend weg onder de rook van de eeuwig rokende vulkaan Ollague. In een wat groter dorp verderop stopt Elvis bij een ruim gesorteerde winkel, waar we wat goedkoper drinken en zo kunnen inslaan voor vanavond bij het hotel. En misschien vangt hij nog wat provisie ook, groot gelijk! Dan is het nog een uurtje naar ons zouthotel, passeren we een militair basiskamp en zien we het landschap veranderen in een agrarisch landschap. Hier wordt quinoa verbouwd, een eeuwenoude graansoort die pas een paar jaar in Europa opkomst doet. Van zaaien tot oogsten duurt drie maanden en de plant heeft nauwelijks vocht nodig. We steken een grote vlakte over, hier liggen wel mineralen maar de laag is slechts enkele millimeters dik, dus de moeite van het ontginnen niet waard. We zien een dorp in de verte liggen en met een flinke stofwolk komen we tot stilstand en nemen we intrek. We pakken een wat luxere kamer zodat we een eigen bad en toilet hebben, toch wel iets waar we nu naar uitzien! Het zouthotel is geheel opgetrokken uit zoutblokken en aan elkaar gemetseld ? Met een zoutspecie? De vloeren zijn ook van zout maar dan van losse zoutkorrels, wel wat groter dan je thuis uit je zoutvaatje haalt overigens! Het bed is van zoutblokken, maar heeft een boxspring erop gelukkig! De tafel verzet je ook niet zomaar, ook gemaakt uit zoutblokken. Het plafond, nee, niet van zout, wel van golfplaten maar met een stoffen spanplafond afgewerkt. In dit hotel zal niet veel gezogen worden, eerder meer geharkt!
Ik weersta de verleiding om eerst te douchen en doe eerst een tukkie. Dat voelt net wat urgenter. Maar uiteindelijk is de douche dan heerlijk, al dat stof er af, alle kieren, naden, rimpels schoon, dat was lang geleden :-). Ook de baard mag er af en een lekker luchie erop. Dan snel de batterijen aan de oplader en kunnen we weer eens gaan ...eten! Mabel heeft een soepje gemaakt en daarna serveert ze lasagne, erg lekker! Als toetje een lekkere perzik, weliswaar uit blik maar heerlijk van smaak. Tot slot komt Elvis nog het programma van morgen vertellen. Hij is van plan om half zes te vertrekken (ja zeg, het is vakantie!) om vroeg in de Salar de Uyuni zijn zodat we daar de zonsopkomst te kunnen zien. Nou voort dan maar -:). Als we om rond 21 uur gaan slapen halen we nog bijna 8 uur slaap.